Werknemers ervaren dat er continue werkgerelateerde berichten op hun telefoons, laptops en tablets binnenkomen. Gevolg is dat werknemers niet goed los komen van hun werk. Dat heeft weer negatief effect op hun werkbevlogenheid. Werkberichten na het werk leidt bij werknemers vaak tot "workplace telepressure", druk om meteen te reageren op binnengekomen werkberichten. Deze druk komt voort uit angst voor consequenties wanneer berichten niet of niet direct worden beantwoord. 

Werkgevers moeten nadenken dat het voor werknemers belangrijk is om in hun vrije tijd niet meer aan werk te denken. Belangrijk is dat werknemers het werk los laten en de tijd krijgen om te onthaasten en uit te rusten. Doen werknemers dit niet niet, dan leidt dit tot stress en burn-out klachten.

Er moet duidelijkheid komen over de verwachting van werkgevers over mailgebruik en de reactietijd van werknemers hierop buiten werktijd.  Werkgevers zullen het gesprek met werknemers moeten aangaan over de mogelijkheden van onbereikbaar zijn buiten werktijd. Indien nodig moeten werkgevers hiervoor maatregelen nemen en deze schriftelijk in de risico-inventarisatie & -evaluatie (RI&E) vastleggen. 

Door het wetsvoorstel tot het recht op onbereikbaarheid wordt invulling gegeven aan het recht van werknemers om buiten werktijd om onbereikbaar te zijn. In de RI&E wordt vastgelegd hoe de rusttijd van werknemers wordt gewaarborgd. 

Het voorgelegde wetsvoorstel en de bijbehorende memorie van toelichting ligt tot 31 maart 2019 ter consultatie om het wetsvoorstel waar mogelijk te verbeteren.